Ως ένα είδος προλόγου για τον μηνιαίο σχολιασμό τον επόμενο μήνα, θα αναφερθώ σύντομα σε κάποιες γενικές σκέψεις που έχουμε για τη διατήρηση/ενίσχυση θέσεων σε επενδύσεις σχετικές με τις παγκόσμιες υποδομές.

Σχήμα 1: Παγκόσμιες Πηγές Ανάπτυξης: Παρελθόν και Μέλλον, ΔΝΤ

Ο παραπάνω πίνακας είναι από την ετήσια παγκόσμια οικονομική ανάλυση του ΔΝΤ και τον χρησιμοποιήσαμε τον περασμένο Μάρτη στο μηνιαίο μας σχολιασμό για τις ευκαιρίες στις διεθνείς εταιρίες μικρής κεφαλαιοποίησης.

Άλλα θεσμικά όργανα συμφωνούν με την προοπτική του ΔΝΤ σχετικά με την ιστορία και προοπτική της ανάπτυξης που διαγράφεται από τις αναδυόμενες χώρες. Η συνέχεια της εξέλιξης αυτής από τη Λατινική Αμερική, στη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία και άλλες περιοχές του πλανήτη – όπως η Νέα Μέση Ανατολή και η Ν. Αφρική – θα έχει τεράστιες επιπτώσεις στις αντίστοιχες κοινότητες. Μία από τις σημαντικότερες αλλαγές θα είναι στον τρόπο ζωής και στις απαιτήσεις ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής. Η δυναμική των υποδομών και της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σίγουρα θα είναι σε εξωφρενική ζήτηση και θα μπορούσε να αποτελέσει την εστία πολλών προοπτικών κερδών. Η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος από την Ινδία είναι περίπου 20% μικρότερη από τη ζήτηση, και αυτό το χάσμα θα διευρυνθεί εάν η Ινδία εξακολουθεί να επιτυγχάνει τα υψηλά ποσοστά ανάπτυξης της τελευταίας δεκαετίας.

Σε ολόκληρη την αναδυόμενη Ασία , περίπου το 80% των μελλοντικών επενδύσεων σε υποδομές θα είναι στους τομείς της ενέργειας και των μεταφορών, έτσι ώστε να συνοδεύουν τις απαιτήσεις της ανάπτυξης της περιοχής.

Η εταιρία McKinsey & Company δημοσίευσε ένα άρθρο τον Μάρτιο που αφορά την ανάπτυξη των ασιατικών υποδομών. Η κρίση ώθησε τις κυβερνήσεις να συμπληρώσουν με αυξημένες δαπάνες την έλλειψη ζήτησης ώστε το πλήγμα ανεργίας να είναι λιγότερο, με αποτέλεσμα τα ελλείμματα να διευρύνονται. Ως εκ τούτου, θα χρειαστούν καινούργια ιδιωτικά κεφάλαια για να βοηθήσουν την χρηματοδότηση των επενδύσεων. Σε μια παλαιότερη έκθεση, οι Cohen & Steers, (μια πολύ γνωστή επιχείρηση επενδύσεων), προέβλεψε ότι ο κόσμος θα δαπανήσει περίπου 40 τρισεκατομμύρια δολάρια κατά τη διάρκεια των επόμενων 25 ετών, εκ των οποίων τα 10 τρισεκατομμύρια θα προέλθουν από την Κίνα και την Ινδία.

Οι αναδυόμενες χώρες θα κάνουν άλματα προς τις τεχνολογίες του μέλλοντος, με παράλληλη ανάπτυξη βασισμένη στην αξιοποίηση υποδομών σε δρόμους, λιμάνια, γέφυρες και σταθμούς ενέργειας. Ταυτόχρονα οι αναπτυγμένες χώρες του κόσμου έχουν μείνει πίσω στη συντήρηση των δικών τους υποδομών (ως παράδειγμα θα αναφέρω την κατάρρευση μιας γέφυρας στη Μινεσσότα πριν από λίγους μήνες).
Η συντήρηση λοιπόν των υπαρχόντων μα και μελλοντικών υποδομών θα παίξει επίσης σημαντικό ρόλο.Ο Πρέσβης George Staples, ο οποίος υπηρέτησε το διπλωματικό σώμα στην υπο-σαχάρια Αφρική, αναφέρει συχνά ότι μια μεγάλη αναπτυξιακή πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι χώρες αυτές είναι η συντήρηση των υποδομών. Αναφέρει ότι οι ενισχύσεις, επιχορηγήσεις και τα δάνεια για συντήρηση είναι πιο δύσκολο να εξασφαλιστούν για υπάρχουσες υποδομές δεδομένου ότι δεν είναι «νέα» επιχειρηματικά πλάνα.

Η επέκταση των δικτύων υποδομών πηγαίνει χέρι-χέρι με το μέλλον της οικονομικής ανάπτυξης των αναδυόμενων χωρών. Η ενέργεια, οι μεταφορές, οι τηλεπικοινωνίες είναι όλα συμπληρωματικά στοιχεία προς την κατεύθυνση μιας δυναμικής οικονομίας. Τα εμπορεύματα, οι πληροφορίες, οι υπηρεσίες και τα κεφάλαια θα αποκτούν άλλη σημασία/υπεραξία όταν οι υποδομές υπάρχουν, αλλιώς διαφορετικά η ανάπτυξη μπορεί να μην αποδειχθεί βιώσιμη και οι προοπτικές νέων αγορών αδυνατίζουν.

Θα έχουμε περισσότερα για εσάς τον επόμενο μήνα σχετικά με τις προοπτικές για τις παγκόσμιες υποδομές, αλλά ελπίζουμε ότι αυτά τα παραπάνω σχόλια είναι χρήσιμα στον προβληματισμό εάν οι παγκόσμιες υποδομές αξίζουν να συμπεριληφθούν σε ένα χαρτοφυλάκιο.

Ωδή στο Νέο Δρόμο του Μεταξιού!