Ο μύθος του Σίσυφου πρωτοειπώθηκε από τον Όμηρο. Καταδικάστηκε από τους θεούς να κυλά ένα βράχο στην κορυφή ενός βουνού. Η μοίρα της πέτρας ήταν να κατρακυλά πίσω στη βάση του βουνού, και ο Σίσυφος έπρεπε νε ξαναρχίσει πάλι την προσπάθεια από την αρχή.

Όταν διαβάζει και ακούει κάποιος την ιστορία, αισθάνεται πόνο, συμπάθεια, και ίσως και απογοήτευση για την κατάσταση του Σίσυφου. Όμως η ιστορία έχει και την αισιόδοξη πλευρά της που υπερτερεί κατά την άποψή μας την μοιρολατρική και απαισιόδοξη πλευρά. Η ιστορία μας διδάσκει ότι ο Σίσυφος, είναι πιο δυνατός από τον βράχο. Ο Σίσυφος έχει την ευσυνειδησία, την πίστη, την δύναμη, το κουράγιο και την αντοχή να αποδευκνύει στη διάρκεια του χρόνου ότι μπορεί να ξεπεράσει τα εμπόδια, τις απογοητεύσεις, την κούραση, και τα βάρη και να φωνάξει δυνατά: Mπορώ να το ξανακάνω!

Στην εποχή μας, ο οικονομικός Σίσυφος αναρωτάται μέχρι πότε οι οικονομικοί κύκλοι θα εκλαμβάνουν σαν κεφάλαια απλά χαρτιά ομολόγων και άλλων τινών οικονομικών εργαλείων τα οποία απλά αντιπροσωπεύουν υποχρεώσεις και υποσχετικές.

Για πολλές δεκαετίες τώρα, το παγκόσμιο οικονομικό καράβι έχει χάσει την άγκυρά του. Ομόλογα επί ομολόγων εκδίδονται. Υποσχετικές επί υποσχετικών διακινούνται. Ο πληθωρισμός τέτοιων «εργαλείων» και των παραγώγων τους έφθασε να ξεπερνά τα 600 τρισεκατομμύρια δολάρια όταν το παγκόσμιο ΑΕΠ είναι 60 τρισεκατομμύρια!

Και μέσα σε αυτήν τη λαίλαπα των «εργαλείων» έχουμε χάσει την έννοια τι είναι πραγματικό κεφάλαιο, πώς ο πλούτος δημιουργείται και συντηρείται, και τι σημαίνει επένδυση κεφαλαίων.

Έχουμε τονίσει από καιρό ότι οι οικονομική κρίση που η παγκόσμια οικονομία περνά είναι πολύ επικίνδυνη και θα διανύσει τρεις φάσεις: Η πρώτη φάση της οποίας το επίκεντρο ήταν η Αμερική ήταν και είναι χρηματοπιστωτική κρίση, με πτώση χρηματιστηρίων, χρεωκοπία τραπεζών και δυσκολία χρηματοδοτήσεων. Η δεύτερη φάση, εστιάζεται στην Ευρώπη, και έχει να κάνει με δημοσιονομικά ελλείματα και χρέη.

Η τρίτη φάση, η οποία δειλά-δειλά εμφανίζεται θα είναι και η χειρότερη, και θα έχει να κάνει με την απαξίωση των νομισμάτων και την πιθανή κατάρρευση του υπάρχοντος συστήματος ισοτιμιών μεταξύ νομισμάτων που δεν έχουν καμία βάση στήριξης, αλλά απλά εκδίδονται/τυπώνονται χωρίς αντίκρυσμα ή ανταλλάσονται για ομόλογα (δηλ. για άλλα χαρτιά). Τούτη η τρίτη φάση μπορεί να ξεκινήσει με οικονομικούς σεισμούς στην Κίνα, όπως έχουμε γράψει αλλού (www.blackstonefg.net)

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες ακούμε ιστορίες και αναλύσεις για τον πόλεμο ισοτιμιών μεταξύ νομισμάτων. Φαίνεται ότι τα κράτη προσπαθούν να μετακυλήσουν τα βάρη τους και τις οικονομικές τους αδυναμίες (τεράστια ελλειματικά ισοζύγια εξωτερικών πληρωμών, ελλειπής ανάπτυξη, ανεργία, κλπ) με την υποτίμηση των νομισμάτων τους. Χαρακτηριστικό είναι το τι συμβαίνει στην ισοτιμία του δολαρίου, όπως δείχνει το κατωτέρω γράφημα.

Η τρίτη φάση της κρίσης μπορεί να είναι και η χειρότερη και να οδηγήσει στην αλλαγή των παγκόσμιων οικονομικών δεδομένων, συμπεριλαμβανομένου και την αλλαγή του νομισματικού συστήματος.

Οι κραδασμοί του τύπου εμπορικές συναλλαγές να συνάπτονται στα ίδια νομίσματα των συναλλασόμενων κρατών δηλαδή χωρίς αναφορά και διαμεσολάβηση δολαρίων, υποδεικνύει τις ανωτέρω τάσεις και προοπτικές. Ταυτόχρονα οι προθέσεις της Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας (Fed) για αγορά ομολογιών με έκδοση φρέσκου χρήματος επίσης οδηγεί στα ίδια συμπεράσματα.

Bασικός λοιπόν ισχυρισμός είναι ότι θα αυτό το οποίο θα παρατηρηθεί στο μέλλον είναι η ταυτόχρονη υποτίμηση όλων των νομισμάτων έναντι του χρυσού και των λοιπών πολύτιμων μετάλλων, και φυσικά παραμένουμε σταθεροί στην πεποίθησή μας, ότι ένα χαρτοφυλάκιο χρειάζεται ένα σημαντικό ποσοστό του να είναι σε πολύτιμα μέταλλα, θέση που την τελευταία δεκαετία μας έχει δικαιώσει.