Author : John E. Charalambakis
Date : March 29, 2011
Το τραγούδι του Bob Dylan “Οι καιροί ..σηματοδοτούν μια αλλαγή- οι καιροί αλλάζουν “, ταιριάζει πολύ καλά στην παγκόσμια εικόνα του σήμερα. Το τοπίο αλλάζει πράγματι. Από που πρέπει να αρχίσουμε;
Γράψαμε τις περασμένες εβδομάδες στην Αμερικανική ιστοσελίδα μας (www.blacksummitfg.net) ότι αναμένουμε οι τιμές του πετρελαίου να αυξάνονται, και επαληθευτήκαμε. Κατά μέσο όρο κάθε ένα από τα χαρτοφυλάκια μας περιλαμβάνει τουλάχιστον 15% σε ενέργεια.
Ενώ η αναταραχή συνεχίζεται στον αραβικό κόσμο, και μια νέα εποχή φαίνεται να ξετυλίγεται (τμήμα του νέου δρόμου του μεταξιού για το οποίο έχουμε ήδη γράψει), σχολιαστές επισημαίνουν ότι οι επενδυτές δεν αναζητούν την ασφάλεια του δολαρίου κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών , αλλά μάλλον περιζήτητα πολύτιμα μέταλλα. Υπαινίχθηκε μάλιστα ότι το δολάριο μπορεί να έχει αρχίσει να χάνει έδαφος ακόμα και σε περιόδους κρίσεων (πράγμα μάλλον απίθανο για τον ρόλο που παίζει διεθνώς).
Αν και είμαστε ενθουσιασμένοι που οι άνθρωποι αρχίζουν να βλέπουν τα πολύτιμα μέταλλα ως χρήμα, πιστεύουμε ότι οι κινήσεις του αμερικανικού δολαρίου ενισχύουν την θεση των ΗΠΑ.
Η άποψή μας λέει ότι είναι μεγάλη επιτυχία για τις ΗΠΑ και την ανάκαμψή της οικονομίας, που το δολάριο δεν είχε ενισχυθεί κατά τη διάρκεια αυτών των γεοπολιτικών εξελίξεων. Αυτό ισχύει γιατί η μη ενίσχυση του δολαρίου τονώνει σημαντικά την ανάκτηση των ΗΠΑ μέσω των εξαγωγών, και ως εκ τούτου προάγει τις πιθανότητες για μια πολύ πιο ομαλή ανάκαμψη για τον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο.
Αυτό φυσικά, δεν σημαίνει ότι η ενίσχυση του δολαρίου δεν θα πραγματοποιηθεί. Κατά πάσα πιθανότητα θα συμβεί, με δεδομένο το γεγονός ότι το ευρώ είναι υπερτιμημένο στα τρέχοντα επίπεδα, και επίσης το γεγονός ότι οι πρόσφατα ληφθείσες αποφάσεις της ΕΕ για τον μόνιμο μηχανισμό στήριξης ( ESM) είναι μάλλον ελλειματικές, δεδομένου ότι το καταβεβλημένο κεφάλαιο θα είναι μόνο το 15% του όλου μηχανισμού και το υπόλοιπο θα είναι απλές εγγυήσεις/υποσχετικές που πιθανώς να μη μπορούν νε εξοφληθούν σε περίοδο κρίσης.
Δυστυχώς περνούμε μία περίοδο έλλειψης ηγεσίας στην ΕΕ και ταυτόχρονα μία εποχή οικονομικής και χρηματοπιστωτικής ανεπάρκειας, που μπορεί να σημάνει και περίοδο κοινωνικών αναταραχών σε χώρες της ΕΕ.
Επιπλέον με το που σταματήσουν τα swaps μεταξύ FED (κεντρική τράπεζα ΗΠΑ) και ECB (κεντρική τράπεζα ΕΕ) καθώς και η αγορά ομολόγων (QE2) από την FED (Ιούνιος 2011), εκτιμούμε ανοδική πορέια του δολαρίου και καθοδική του Ευρώ.
Επιπλέον το δολάριο θα ενισχυθεί λόγω των δημοσιονομικών αδυναμιών στην ΕΕ, και δεδομένου ότι η ECB δεν έχει το βαθμό πολύτιμων μετάλλων που κατέχει η FED. Επιπλέον, η ενίσχυση του δολαρίου σε μια περίοδο αύξησης του πετρελαίου, μειώνει την προσπάθεια ανάκαμψης των ανεπτυγμένων χωρών, όπως η Βρετανία, η Πορτογαλία, και η Ιαπωνία, οι οποίες είδαν το ΑΕΠ τους να μειώνεται για το τελευταίο τρίμηνο του 2010, ενδεχομένως κάνοντας διπλή βουτιά με αυτές τις οικονομικές συγκυρίες.
Η θέση μας είναι ότι η μη ανατίμηση του δολαρίου ΗΠΑ, κάνει την θέση του εμπορικού ισοζυγίου των ΗΠΑ ισχυρότερη, κατά έναν παρόμοιο τρόπο με τον οποίο επιτεύχθηκε κάτι παρόμοιο κατά τη διάρκεια της κρίσης 2007-2009, βελτιώνοντας έτσι την εξωτερική θέση των ΗΠΑ τουλάχιστον κατά 450 δισεκατομμύρια δολάρια. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι το συνολικό χρέος δεν αλλάζει όταν αποδυναμώνεται το δολαριο μιας και οι ΗΠΑ οφείλουν το χρέος τους σε δολάρια ΗΠΑ.
Αντίθετα, τα κέρδη από το εξωτερικό βελτιώνονται. Ως εκ τούτου, κατά τη διάρκεια της Αραβικής κρίσης, οι ΗΠΑ σπεύδουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να αξιοποιήσουν οικονομικές ευκαιρίες, ενώ η γεωστρατηγική και γεωοικονομική θέση τους βελτιώνεται καλύτερα από ότι αναμενόταν, δεδομένων των ιστορικών αλλαγών που θα προωθήσουν την ανάπτυξη και τις ευκαιρίες με παρόμοιο τρόπο με τον οποίον ευόδόθηκαν η ανάπτυξη και οι ευκαιρίες με την πτώση του σιδηρού παραπετάσματος.
Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε ότι ζούμε σε μια εποχή όπου οι αποπληθωριστικές πιέσεις στις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου συνδυάζονται με τις πληθωριστικές πιέσεις στις αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες αγορές. Η διαφορά δε αυτή δεν μπορεί να συμπίπτει με την άνοδο του δολαρίου για εύλογους λόγους. Έτσι, η μη ανατίμηση του αμερικανικού δολαρίου κατά πάσα πιθανότητα αυξάνει τις πιθανότητες μιας συνεχούς ανάκαμψης.
Το παρακάτω γράφημα δείχνει το μερίδιο δολαρίου σαν ποσοστό επί των παγκόσμιων αποθεμάτων κατά τα τελευταία 15 χρόνια. Όπως μπορείτε να δείτε, το μερίδιο του δολαρίου δεν έχει αλλάξει σημαντικά κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, και μάλιστα στα τέλη του 2009 ήταν λίγο μεγαλύτερο από αυτό που ήταν το 1995.
Φαίνεται ότι μία έξοδος (προσωρινή και την γνώμη μας) από την κρίση κυοφορείται.
Πηγή: ΔΝΤ Στατιστικές για την νομισματική σύνθεση των επίσημων συναλλαγματικών διαθεσίμων (COFER)
Ωδή στις εξόδους, μέσω της Νέου Δρόμου του Μεταξιού!