Οι ημέρες που περνούμε είναι γεμάτες ειδήσεων από την ΕΕ, την Μέση Ανατολή, και την Αμερική. Το αυταρχικό καθεστώς του Καντάφι μπορεί να καταρρεύσει μετά από περισσότερο από 40 χρόνια στην εξουσία. Στην Υεμένη, την Συρία και το Μπαχρέιν τα καθεστώτα είναι επίσης επίφοβα για το τι μπορεί να περιλαμβάνει η επόμενη ημέρα για έναν λαό ο οποίος είναι στον δρόμο ζητώντας την ελευθερία της δημοκρατίας, τα ανθρώπινα δικαιώματα , καθώς και ευκαιρίες για μια καλύτερη ζωή.

Ας μην προσποιούμαστε! Τα εν λόγω κράτη είναι προικισμένα με φυσικούς πόρους. Τα καθεστώτα πλούτισαν τους ίδιους τους αυταρχικούς τους αρχηγούς, αλλά οι νέοι άνθρωποι αισθάνονται περιθωριοποιημένοι και χωρίς αξιοπρεπείς ευκαιρίες για ένα καλύτερο μέλλον (πάνω από το 60% του πληθυσμού στη Μέση Ανατολή είναι κάτω των 30 ετών).

Αυτές είναι επώδυνες ημέρες για την πολιτική και τους οικονομικούς ελιγμούς που απαιτώνται . Ο πόνος είναι αισθητός όπως ο πόνος μιας γέννας. Η Νέα Οδός του Μεταξιού θα περάσει μέσα από τη Μέση Ανατολή, και αυτή τη φορά η τροχιές τους ευελπιστείται ότι θα βρουν τον προορισμό τους.

Για το νέο οικοδόμημα που θα γεννηθεί, το παλαιότερο πρέπει να σβήσει, όπως ο σπόρος στο έδαφος πρέπει να πεθάνει για να γίνουν τα φρούτα , ή τα κύτταρα στο σώμα μας για τη ζωή που πρέπει να ξαναγεννηθεί.

Οι “μεγάλοι” της Μέσης Ανατολής έχουν περιουσιακά στοιχεία και ο κόσμος χρειάζεται πίστωση. Το δύστυχημα είναι ότι τα στοιχεία αυτά εκμεταλλέυτηκαν από ολιγαρχικά καθεστώτα για τους λίγους εκλεκτούς σε βάθος πολλών δεκαετιών, με αποτέλεσμα η κρίσιμη μάζα που λέγεται μεσαία τάξη και η οποία είναι απαραίτητη για την οικονομική αναπτυξη, να μην υπαρχει. Η κρίσιμη μάζα επίσης, δεν έχει επιτευχθεί ακόμη για τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας.

Ό,τι είναι το φυσικό αέριο για τη Ρωσία (το οποίο σε κάποιο βαθμό παίζει το ρόλο του ελέγχου του εγκεφάλου ενέργειας στην Ευρώπη) είναι το πετρέλαιο από την Μεση Aνατολή για όλο τον κόσμο.. Το κλασικό ερώτημα «Cui Bono;», δηλαδή ποιος ωφελείται από αυτές τις συνθήκες, μπορεί να αποκαλύψει το νέο αναδυόμενο τοπίο. Δεν θα είναι εύκολο να πεισθούν οι αυταρτχικοί «ηγέτες» και αυτοί που ωφελήθηκαν από τα καταπιεστικά καθεστώτα να παραδώσουν την εξουσία, τα οφέλη, και τα προνόμια. Η αστάθεια θα συνεχίσει να ξετυλίγεται. Αυτό θα τροφοδοτήσει το φόβο, και την αβεβαιότητα σε μια εποχή που το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν (και όχι κατ ‘ανάγκη μόνο αυτό) οραματίζεται να επωφεληθεί από το μεταβαλλόμενο τοπίο. Όταν τα παραπάνω κομμάτια προστίθενται στο σύνολο του παζλ των δημοσιονομικών και νομισματικών αβεβαιοτήτων, η εικόνα γίνεται ακόμη πιο περίπλοκη.

Η φορολογική και δημοσιονομική μάχη στις ΗΠΑ, η δημοσιονομική κρίση της ΕΕ, η προβλεπόμενη λήξη της χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής, οι αυξανόμενες τιμές των τροφίμων, η διατραπεζική αγορά που παραμένει ασταθής, οι πιστωτικοί κίνδυνοι, τα τοξικά ομόλογα, καθώς και η επίμονη ανεργία ενισχύουν τις παγκόσμιες μακροοικονομικές ανισσοροπίες.

Τα διαγράμματα παρακάτω δείχνουν τις τιμές του πετρελαίου-καυσίμων (West Texas Intermediates and North Sea Brent).

WTI Price

North Sea Brent

Αυτό που θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς είναι ότι το WTI σημείωσε άνοδο 14% από την αρχή του έτους, ενώ το Brent σημείωσε άνοδο 20%. Οι περιπλοκές στην δυναμική της αγοράς πετρελαίου μας κάνει να σκεφτούμε ότι στο περιβάλλον που περιγράψαμε πιο πάνω το πετρέλαιο έχει περιθώρια ανόδου μέχρι το τέλος του έτους. Φυσικά, αυτό εναρμονίζεται με τη φιλοσοφία μας πως χαρτοφυλάκια πρέπει να εστιάζονται σε απτές τοποθετήσεις και όχι σε άυλες υποσχετικές χαρτιών.

Οι τιμές του πετρελαίου σε γενικές γραμμές δεν έχουν ανέβει όσο κάποια άλλα εμπορεύματα/προιόντα. Έτσι, ενώ το επόμενο σχεδιάγραμμα μας δείχνει ότι οι επενδύσεις σε ενέργεια έχουν καλύτερη απόδοση από μία επένδυση στο S & P 500, με βάση υπολογισμούς που αφορούν την ιστορική διαδρομή και συμπόρευση του πετρελαίου και άλλων εμπορευμάτων (π.χ. αγροτικών προιόντων), πιστεύουμε ότι το πετρέλαιο έχει περιθώρια να κερδίσει, ειδικά υπό τις παρούσες συνθήκες.

Προσωρινές υποχωρήσεις των τιμών του πετρελαίου μπορεί να μοιάζουν με τις υποχωρήσεις που υπέστησαν ο χρυσός και το ασήμι κατά το μήνα Ιανουάριο, όπου βρήκαν όμως το επίπεδο στήριξης, και ξεκίνησαν να παίρνουν πάλι την θέση τους στο εφαλτήριο ανόδου.

Ελπίζουμε μόνο το νέο εφαλτήριο να αποκτήσει μία άγκυρα σταθερότητας για πιθανές τρικυμίες.

Ωδή στις άγκυρες λοιπόν!